Ballada

Mam takiego jednego kumpla, Krassa. On umie różne rzeczy robić – obraz namalować, napisać muzę i zagrać muzę. Pewnie jeszcze trochę innych rzeczy umie. No i myśmy dawno temu z tym Krassem robili różne nagrania i w końcu wyszła nam z tego płyta. Po mojemu to jest bardzo dobra płyta, do tego stopnia dobra, że nikt nigdy nie puści jej w żadnym radiu.

Dwie noce temu Krassowi odjebało i nagrał taki kawałek, który zatytułował „Ballada” – dał taki tytuł, żeby było śmiesznie.

Ballada

Żona Krassa, Barbara (imię zmienione dla zachowania anonimowości żony Krassa, bo tak naprawdę to ona ma na imię Danusia) wysłuchała „Ballady” i powiedziała, że Krass powinien za to trafić do domu wariatów. OK, tak właśnie działają kobiety i nic nie można na to poradzić i nie będziemy się tym teraz zajmować.

Mnie się ta „Ballada” bardzo podoba. Zadzwoniłem do Marka Grechuty, który nie żyje i mówię tak:

- Marek, wziąłbyś ten kawałek Krassa do swojej „Szalonej lokomotywy”?

A Marek mówi:

- Chwila, posłucham.

I za moment powiada tak:

- No ale co, żeby to takie instrumentalne było?

A ja:

- Nie, ja tam nagram kawałek z Poe'go, recytację taką, i mówię mu który kawałek, mianowicie: Dreaming dreams no mortal ever dared to dream before.

Na co Marek:

- A nie nagrałbyś czegoś z Witkaca?

Na co ja:

- No właśnie, kurwa, nie.

Na co Marek:

- OK, jak nagrasz tego Poe'go, to wbiję to w płytę.

I dodał:

- A to się Maryla zdziwi.